ژئوتکنیک دانش پویایی می باشد که محیط مکانیکی زمین شناسى و عملکرد آن را به مهندسان می شناساند.دانش ژئوتکنیک به اطلاعات تکنیکی ای که مربوط به زمین می شود، میپردازد و همین طور از شاخههای زیرمجموعه مهندسی عمران به شمار می رود. اطلاعات تولید شده حاصل از این علم در برنامهریزی، اکتشاف، طراحی، ساخت و بهرهبرداری از سازههای مهندسی و اجرای پروژههای عمرانی و معدنی بهکار رفته و ایمنی و کارایی مؤثر آنها را تضمین میکند. این اطلاعات شامل دامنه گستردهای از دادهها در زمینههای مکانیک خاک، مکانیک سنگ، منابع آب، لرزه خیزی و زمین شناسی مهندسی و زیستمحیطی می گردد.
علم ژئوتکنیک مطالعه رفتار مهندسى سنگ ها و خاک ها در محل اجراى طرح هاى عمرانى و ارائه راه حل هاى مناسب جهت بهسازى شرایط زمین در محل اجرای پروژه ها می باشد. فرق دانش ژئوتکنیک با ژئومکانیک در این است که در ژئوتکنیک رفتار مهندسى سنگ ها و خاک ها در محل اجراى طرح مورد بررسی قرار می گیرد و سپس راه حل ارائه مى شود، اما در ژئومکانیک این رفتار در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار داده می شود.
داده هاى ژئو تکنیکی، آن دسته از اطلاعات مربوط به زمین هستند که در برنامه ریزى، اکتشاف طراحى، ساخت و بهره بردارى از سازه هاى مهندسى و پروژه هاى عمرانى و معدنى به کار رفته و ایمنى و کارایى موثر آنها را تضمین مى کنند.
این اطلاعات دامنه گسترده اى از داده ها را،در زمینه هاى مکانیک خاک، مکانیک سنگ، منابع آب، لرزه خیزى،مهندسى عمران و زمین شناسى مهندسى و زیست محیطى، شامل مى شوند. داده هاى ژئوتکنیکی هر پروژه عمرانى یا معدنى در طى چند مرحله و توسط روش هاى مختلف اکتشاف سطحى و زیر سطحى، تولید مى شوند. داده های ژئوتکنیکی ممکن است به صورت خام بوده باشد و یا داده هایى باشند که مورد تعبیر و تفسیر قرار گرفته می شوند.
مهندسی ژئوتکنیک به عنوان زیر مجموعه ای از مهندسی عمران می باشد که در ارتباط با مواد و مصالح طبیعی موجود در نزدیکی و یا سطح زمین بوده که این مصالح خاک یا سنگ نامیده می شوند. در مهندسی ژئوتکنیک به شاخه هایی از قبیل زمین شناسی مهندسی، مکانیک خاک، مهندسی پی و مکانیک سنگ بیشتر تاکید می شود.
مکانیک خاک شاخه اى از علوم مهندسى می باشد که به مطالعه مشخصات فیزیکى و رفتار توده خاک تحت بارهاى وارده بر آن می پردازد. مهندسى پى (فونداسیون) کاربرد اصول مکانیک خاک در مسائل علمى می باشد.